திங்கள், 29 ஜூன், 2020

கடற்கரைக்கு உல்லாசப்பயணம் - P4 Tamil Composition





பொழுது இனிதாகப் புலர்ந்ததுபாலன் தன் குடும்பத்தினரோடுபரபரப்பாக தயாராகிக் கொண்டிருந்தான்அன்று விடுமுறையாதலால்கடற்கரைக்கு உல்லாசப்பயணம் செல்வதே அவர்களது திட்டம்பாலனும் அவன் தங்கை கவிதாவும் உல்லாசப்பயணத்திற்கு தேவையான பொருள்களை பைகளில் எடுத்து வைக்க அம்மாவுக்கு உதவினார்கள்பாலனின் அப்பா உந்துவண்டியை, உந்துவண்டிப் பேட்டையிலிருந்து எடுத்து வந்துஅவர்கள் வீட்டின் அருகில் நிறுத்தினார்உல்லாசப்பயணத்திற்கு தேவையான பைகளை உந்துவண்டியில் வைத்துவிட்டுஅனைவரும் உந்துவண்டியில் ஏறினார்கள்கவிதாவும் பாலனும் மகிழ்ச்சிக் கடலில் மூழ்கினார்கள்.

அரைமணி நேரத்தில் கடற்கரையை அடைந்தார்கள்கடலலை கரையைத் தொட்டு முத்தமிட்டதுஅந்த ரம்மியமான காட்சியை ரசித்தவாறே அமர்வதற்கு இடத்தைத் தேடினார்கள்ஓர் நிழலான இடத்தில்உணவு வாட்டும் குழிக்கு அருகில் பாயை விரித்தனர்பாலனின் அம்மாபைகளிலிருந்த உணவுப்பொருள்களையும்குளிர்பானங்களையும் பாயில் வைத்துவிட்டுகொண்டுவந்திருந்த கோழித்துண்டுகளை உணவு வாட்டும் குழியில் வாட்ட ஆரம்பித்தார்கோழித்துண்டின் மணம் மூக்கைத் துளைத்தது. வாட்டிய கோழித்துண்டுகளையும்தின்பண்டங்களையும் உண்டுகுளிர்பானங்களை அருந்தி பசியைப் போக்கினர்.

உணவு உண்டு முடித்துஅனைத்து குப்பைகளையும் குப்பைத்தொட்டியில் போட்டு தங்கள் இடத்தை சுத்தப்படுத்தினர்பாலனுக்கும்கவிதாவுக்கும் மணலில் விளையாடுவது என்றால் கொள்ளைப் பிரியம். அதனால்அவர்கள் மணலில் விளையாடுவதற்கு வாளி,மணல்வாரி மற்றும் அச்சுகளைக் கொண்டுவந்திருந்தனர்அவற்றை வைத்து மணல்வீடு கட்ட ஆரம்பித்தார்கள்அம்மா கவிதனுக்கும்அப்பா கவிதாவுக்கும் உதவினர்இறுதியில் அழகான மணல்வீடுகளைக் கட்டி முடித்தனர்.

பாலன் தனக்கு துடுப்புப் படகு ஓட்டக் கற்றுத்தருமாறுஅப்பாவிடம் கோரிக்கை வைத்தான்அவரும் அதற்கு சம்மதித்துதுடுப்புப் படகை வாடகைக்கு எடுத்து அவனுக்கு பயிற்சி அளித்தார்கவிதாவும் அம்மாவும் கடற்கரையில் சிப்பிகள் சேகரித்தனர்பாலனும் அப்பாவும் துடுப்புப் படகு பயிற்சி முடிந்து களைப்புடன் வந்தனர்பொழுது சாயத் தொடங்கியது. தாங்கள் கொண்டுவந்திருந்தப் பொருள்களை பைகளில் எடுத்து வைத்து வீடு திரும்பினர்அன்றைய நாள் பாலன் மற்றும் கவிதாவின் மனதில் நீங்கா இடம்பெற்றது.


இக்கட்டுரையில் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ள சில வார்த்தைகளுக்கான ஆங்கில வார்த்தைகள்:

கடற்கரை - Beach

பரபரப்பாக – Busy

தயாராகி – Getting Ready

உல்லாசப்பயணம் - Picnic

உந்துவண்டி – Car

உந்துவண்டிப் பேட்டை – Car Park

உணவு வாட்டும் குழி – Barbecue Pit

குளிர்பானம் – Cool-drink

கோழித்துண்டு - Chicken Piece

உண் (உண்டு)/ சாப்பிடு – Eat

அருந்தி/பருகி/குடித்து - Drink

வாளி – Bucket

மணல்வாரி -Spade

அச்சுகள் – Moulds

துடுப்புப் படகு – Canoe

வாடகை -Rent

பயிற்சி -Training

சிப்பிகள் - Shells

சேகரி (சேகரித்தனர்) - Collect

மணல்வீடு - Sand Castle

குப்பைத்தொட்டி - Dustbin

கோரிக்கை -Request

சம்மதி - Agree

களைப்பு - Tired

விடுமுறை - Holiday


ஞாயிறு, 21 ஜூன், 2020

கவின் செய்த உதவி - P4 தமிழ் கட்டுரை



கவின் தினமும் பள்ளி முடிந்து, பெருவிரைவு ரயிலில் வீட்டிற்குச் செல்வது வழக்கம். அன்றும் பள்ளி முடிந்து, பொடி நடையாக அருகிலிருந்த பெருவிரைவு ரயில் நிலையத்தை அடைந்தான்.நகரும் மின்படிக்கட்டு வழியாக தளமேடையை அடைந்தான். களைப்பாக இருந்ததால், அங்கிருந்த இருக்கையில் அமர்ந்து ரயிலின் வருகைக்காக காத்திருந்தான். சில நிமிடங்களில் ரயில், நிலையத்தை வந்தடைந்தது. ரயில் கதவுகள் திறந்தவுடன், முதல் ஆளாக ரயிலில் ஏறினான்.

ரயிலில் ஏறிய கவினின் கண்கள் அமர்வதற்கு ஓர் இருக்கையைத் தேடின. ரயிலில் கூட்டம் இல்லாததால், சில இருக்கைகள் காலியாக இருந்தன. அதில் ஓர் இருக்கையில் அமர்ந்தான். ரயிலின் கதவுகள் மூடின. ரயில் அடுத்த நிலையத்தை நோக்கி நகர்ந்து. கவினைத் தவிர அனைவர் கையிலும் கைத்தொலைப்பேசி இருந்தது. அனைவருடைய கவனமும் கைத்தொலைப்பேசியில் மட்டுமே இருந்தது. ரயில் அடுத்த நிலையத்தை அடைந்ததாக ஒலிப்பெருக்கியில் அறிவிக்கப்பட்டது.

ரயில் நிலையத்திலிருந்து, பெண்மணி ஒருவர் ரயிலில் ஏற முற்பட்டார். அவருடைய கவனம் முழுவதும் கையிலிருந்த கைத்தொலைப்பேசியிலேயே இருந்தது. அதனால் அவர் தளமேடை இடைவெளியை கருத்தில் கொள்ளாமல் ரயிலின் உள்ளே நுழைய முற்பட்டார். ஆனால் அவருடையக் கால் தளமேடை இடைவெளியில் சிக்கிக் கொண்டது. பதற்றமடைந்த அவர் காலை வெளியே எடுக்க முயன்றார். ஆனால் முடியவில்லை. அவர் மனம் பட பட வென்று அடித்தது. அதற்குள் ரயில் கதவுகள் மூடப்போவதாக ஒலிப்பெருக்கியில் அறிவிப்பு வந்தது. அந்தப் பெண்மணியின் முகம் வெளிறிப் போனது.

நடந்ததை அதிர்ச்சியுடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்த கவின், மின்னல் வேகத்தில் செயல்பட ஆரம்பித்தான். நொடிப்பொழுதில் அவசரகால அழைப்புப்பொத்தானை அழுத்தினான். ரயில் ஓட்டுநரைத் தொடர்பு கொண்டு நடந்ததைக்  கூறினான். ஓட்டுநர் ரயிலை நிறுத்தி, ரயில்நிலைய கட்டுப்பாட்டு அதிகாரிகளுக்கு தகவல் கொடுத்தார். பெண்மணியின் அலறல் சத்தம் கேட்டு ரயிலிலிருந்த பயணிகள் அவருக்கு உதவ ஒடிவந்தனர். அதற்குள், கட்டுப்பாட்டு நிலைய அதிகாரிகள் முதலுதவிப் பெட்டியுடன் சிட்டாய்ப் பறந்து வந்தனர். அனைவரும் சேர்ந்து பெண்மணியைக் காப்பாற்றினர். பெண்மணிக்கு முதலுதவி அளிக்கப்பட்டது. தக்கதருணத்தில் சிந்தித்துச் செயல்பட்ட கவினுக்கு அந்தப் பெண்மணி நன்றி நல்கினார். அங்கிருந்த அனைவரும் கவினை உச்சி குளிர பாராட்டினர். கவின் மட்டற்ற மகிழ்ச்சி அடைந்தான்.

இக்கட்டுரையில் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ள சில வார்த்தைகளுக்கான ஆங்கில வார்த்தைகள்:

பெருவிரைவு ரயில் - MRT
பெருவிரைவு ரயில் நிலையம் - MRT Station
நகரும் மின்படிக்கட்டு - Escalator
இருக்கை - Seat
கைத்தொலைப்பேசி - Handphone
ஒலிப்பெருக்கி - Mike/Speaker
தளமேடை - Platform
தளமேடை இடைவெளி - Platform Gap
பதற்றம் - Tension
அவசரகால அழைப்புப்பொத்தான் - Emergency Button
தகவல் - Information
கட்டுப்பாட்டு நிலையம் - Control Station
கட்டுப்பாட்டு நிலைய அதிகாரிகள் - Control Station Officers
முதலுதவிப் பெட்டி- First Aid Kit
அலறல் - Scream
பயணிகள் - Passengers / Commuters




சனி, 13 ஜூன், 2020

அகிலன் கற்ற பாடம் -- தொடக்கப்பள்ளி 4 கட்டுரை (P4 Tamil Compo)






    அகிலனும் இனியனும் இணைபிரியா நண்பர்கள். இருவரும் சனிக்கிழமை காலை அகிலனின் அடுக்குமாடி குடியிருப்பின் கீழ்தளத்தில் சந்தித்துக் கொள்ளலாம் என்றும் பின்னர் அருகிலிருக்கும் விளையாட்டு மைதானத்திற்கு சென்று விளையாடலாம் என்றும் திட்டம் போட்டிருந்தனர். அதன்படி சனிக்கிழமைக் காலை, அகிலன் காலை உணவை கட கட வென்று சாப்பிட்டு முடித்தான். தனக்கு மிகவும் பிடித்தமான சக்கரப் பலகையை தன்னுடன் எடுத்துக் கொண்டான். குறித்த நேரத்தில், மின்தூக்கி வழியாக தன் அடுக்குமாடி குடியிருப்பின் தரைதளத்தை அடைந்தான். அங்கே தன் நண்பன் இனியனைக் காணததால் அவன் வரும் வரை சக்கரப்பலகையில் விளையாடலாம் என்று நினைத்து விளையாட ஆரம்பித்தான்.

    தன் நண்பன் வரும் திசையில் ஒரு கண் வைத்துக் கொண்டே  சக்கரப்பலகையில் விளையாடிக் கொண்டிருந்தான். அப்போது அங்கே ஓர் பெரியவர் வந்தார். அவர், அகிலன் சக்கரப்பலகை வைத்து விளையாடுவதைப் பார்த்து, அவனிடம், “தம்பி, இங்கே சக்கரப்பலகை விளையாடக்கூடாது, ஏதேனும் விபத்து நிகழலாம்,” என்று கூறி சுவரில் ஒட்டியிருந்த எச்சரிக்கை பலகையைச் சுட்டிக் காட்டினார்.

    அகிலன் சரி என்று அந்தப் பெரியவரிடம் கூறினானே தவிர விளையாடுவதை நிறுத்தவில்லை. பெரியவர் சிறிது நேரத்தில் அங்கிருந்து சென்றுவிட்டார். “இனியன் தான் இப்போது வந்துவிடுவானே, அவன் வந்தவுடன் நான் இங்கிருந்து விளையாட்டு மைதானம் சென்றுவிடுவேன், அதற்குள் என்ன நிகழ்ந்துவிடப் போகிறது,” என்று அலட்சியமாக தனக்குள் சொல்லிக் கொண்டே விளையாடிக் கொண்டிருந்தான்.

    அந்த நேரத்தில் ஓர் மூதாட்டி, தன் இரு கைகளிலும் பைகளை சுமந்தபடி அங்கு வந்தார். மூதாட்டியை கவனிக்காத அகிலன், "சர்ர்" என்று அவர் மீது மோதினான். அவர் கையில் வைத்திருந்த பைகளும், அதிலிருந்த பொருள்களும் கீழே சிதறினநல்லவேளையாக, அவருக்கு அடி ஏதும் படவில்லை. அகிலன், கீழே சிதறிய பொருள்கள் ஒவ்வொன்றாக பொறுக்கி, பையில் போட்டு, மூதாட்டியிடம் கொடுத்து, தன் தவற்றுக்கு மன்னிப்பு கேட்டான். மூதாட்டி, “இனிமேல் இவ்வாறு செய்யாதே” என்று கூறி அவனை மன்னித்தார். “மூத்தோர் சொல் வார்த்தைகளை மறக்க வேண்டாம்” என்று கற்றுக் கொண்டான் அகிலன். இந்நிகழ்ச்சி அவன் மனதில் பசுமரத்தாணி போல் பதிந்தது.

இக்கட்டுரையில் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ள சில வார்த்தைகளுக்கான ஆங்கில வார்த்தைகள்:

1. திட்டம் - Plan
2. மின்தூக்கி - Elevator or Lift
3. சக்கரப்பலகை - Skate Board
4. விபத்து - Accident
5. எச்சரிக்கை பலகை - Warning Board
6. சுமந்து - Carry
7. சிதறின - Scattered
8. நல்லவேளையாக - Luckily

வெள்ளி, 5 ஜூன், 2020

மாட்டிக் கொண்ட கை -- தொடக்கநிலை 4 மாதிரி கட்டுரை (P4 Tamil Compo)


மாட்டிக் கொண்ட கை




கட்டுரை மாதிரி  எண் 1

அன்று திங்கள்கிழமை. பள்ளி முடிந்து வீடு திரும்பினேன். நான் பள்ளி இடைவேளையில் சாப்பிடாமல் இருந்ததால் பசி என்னை வாட்டியது.வீட்டை அடைந்ததும் உடையை மாற்றி விட்டு சமையலறைக்குச் சென்றேன். அங்கே, சாப்பாட்டு மேசையில் ஒரு ஜாடி இருந்தது. அந்த ஜாடியில் தின்பண்டங்கள் இருந்தன. அதைப் பார்த்ததும் நாவில் எச்சில் ஊறியது. கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில், ஜாடியைத் திறந்தேன். கையை ஜாடியின் உள்ளே விட்டு ஒரு தின்பண்டத்தை எடுக்க முயற்சி செய்தேன்.

தின்பண்டத்தை கையில் பிடித்துக் கொண்டு, ஜாடியிலிருந்து கையை வெளியே எடுக்க முயன்ற போது, என் கை வெளியே வரவில்லை. நான் பல முறை கையை வெளியே எடுக்க முயன்றேன் ஆனால் முடியவில்லை. நான் அதிர்ச்சி அடைந்தேன். என் விழி பிதுங்கியது. என் சட்டை வியர்வையில் நனைந்தது.

என்ன செய்வது என தெரியாமல் தேம்பி தேம்பி” அழுதேன்.என் அழுகை சத்தம் கேட்டு என் அம்மா மின்னல் வேகத்தில் ஓடி வந்தார். அவர், “என்ன ஆயிற்று என்று கேட்டார். நான், “கை மாட்டிக் கொண்டது” என்று கூறினேன். அவர் ஏதோ ஒரு பொருளை எடுக்கச் சென்றார்.

அம்மா திரும்பி வந்த போது, அவர் கையில் திரவ சவர்க்காரம் இருந்தது. அவர் அதை என் கை மீது ஊற்றினார். பின் என் கையை இழுத்தார். கை வெளியே வந்தது.நான் அழுவதை நிறுத்தினேன்.அம்மாவுக்கு நன்றி கூறி, அவரைக் கட்டி அணைத்தேன். நாங்கள் இருவரும் நிம்மதி பெருமூச்சு விட்டோம்.


கட்டுரை மாதிரி எண் 2

“ரிங் ரிங்” என்று விழிப்பு கடிகை மணி அடித்தது. ராணி, தூக்கத்திலிருந்து கண் விழித்தாள். சுறு சுறுப்பாக காலைக் கடன்களை முடித்து, தன் அறையிலிருந்து வெளியே வந்தாள். அப்போது சமையலறையிலிருந்து “கம கம” என்று மணம் வீசியது. ராணி “கட கட” என்று சமையலறைக்குள் ஓடினாள். அங்கே அவள் அம்மா தோசை சுடுவதைக் கண்டாள். ஆனால், அவள் அம்மா குழம்பு இன்னும் சமைக்காததால், சிறிது நேரம் காத்திருக்கச் சொன்னார். பசி அவள் வயிற்றைக் கிள்ளியது. அதனால் மேசையிலிருந்த தின்பண்டத்தைச் சாப்பிட, கையை ஜாடிக்குள் போட்டாள்.

ராணி, ஓர் தின்பண்டத்தை எடுத்துவிட்டு, கையை ஜாடியிலிருந்து வெளியே எடுக்கப் பார்த்தாள். ஆனால், அவள் கையை வெளியே எடுக்க முடியவில்லை. திரும்ப திரும்ப முயற்சி செய்தாள். ஆனால் கை வெளியே வரவில்லை. அவள் பயப்பட ஆரம்பித்தாள்.

ராணியின் நெஞ்சு “பட பட” என்று அடித்தது. அவள் கையை வெளியே எடுக்க முடியாமல் தவித்தாள். பயத்தில் “ஓ” வென்று அழ ஆரம்பித்தாள். ராணி அழுவதைக் கேட்டு அவள் அம்மா ஒடி வந்தார். ராணியைப் பார்த்தவுடன் என்ன நடந்திருக்கும் என்று அவரால் யூகிக்க முடிந்தது.

அவர் சற்றும் தாமதிக்காமல், திரவ சவர்க்காரத்தை கொண்டு வந்து, ராணியின் கை மீது ஊற்றினார். பிறகு, ராணியின் கையை மெதுவாக வெளியே இழுத்தார். கை வெளியே வந்தது. மகிழ்ச்சியில், தன் அம்மாவைக் கட்டிப் பிடித்து ஓர் முத்தம் கொடுத்தாள். அம்மாவும் ஆனந்தம் அடைந்தார். மகிழ்ச்சியில், ஒன்றாக அமர்ந்து தோசை சாப்பிட்டனர்.


கட்டுரை மாதிரி எண் 3

“டிங் டிங் டிங்” என்று பள்ளி மணி ஒலித்தது. என் பள்ளி முடிந்தது. நான் பள்ளி நுழைவாயிலை நோக்கிச் சென்றபோது, நுழைவாயிலில் ஒரு பெரிய கூட்டமே திரண்டு விட்டது. நான் கூட்டத்தில் எறும்பு போல் நகர்ந்தேன். நான் வீட்டை அடைந்த போது பசியும் தாகமும் என்னை வாட்டியது. வீட்டில், என் அம்மா சமைத்துக் கொண்டிருந்த உணவின் மணம் என் மூக்கைத் துளைத்தது. நான் உடையை மாற்றி விட்டு சாப்பிட உட்கார்ந்தேன். சாப்பாட்டு மேசையில் ஒரு ஜாடி இருந்தது. ஜாடியில் தின்பண்டங்கள் இருந்தன. பசி தாங்காமல் நான் ஜாடியை திறந்து கையை உள்ளே விட்டேன்.

ஒரு தின்பண்டத்தை எடுத்துக் கொண்டு கையை வெளியே எடுக்க முயற்சி செய்தேன். ஆனால் என் கை வெளியே வரவில்லை. பல முறை கையை வெளியே எடுக்க முயற்சி செய்ததால் என் கை சிவந்தது.

தொடர்ந்து பல முறை முயற்சி செய்ததால் என் கை வலிக்க ஆரம்பித்தது. நான் வலி தாங்காமல் அழ ஆரம்பித்தேன். சத்தம் கேட்டு ஓடி வந்த என் அம்மா அதிர்ச்சி அடைந்தார். அவர், “அழாதே, திரவ சவர்க்காரம் கொண்டு கையை வெளியே எடுத்து விடலாம்” என்று கூறி திரவ சவர்க்காரம் எடுக்க சென்றார்.

அம்மா கூறியதைக் கேட்டு நான் அழுவதை நிறுத்தினேன். அம்மா வந்ததும் திரவ சவர்க்காரத்தை என் கையில் ஊற்றினார். பின்னர் கையை வெளியே எடுக்க முயற்சி செய்தார். இழுத்து, இழுத்து என் கை வெளியே வந்தது. மகிழ்ச்சியில் நான் அம்மாவை கட்டி அணைத்தேன். அன்றிலிருந்து நான் கவனமாக செயல்பட ஆரம்பித்தேன்.

   கட்டுரை மாதிரி எண் 4

    தேவி பள்ளி முடிந்து வீட்டை அடைந்தாள். பள்ளி சீருடையைக் களைந்து, வீட்டு உடைக்கு மாறினாள். தேவியின் அம்மா, சமையலறையில் தேநீர் தயார் செய்து கொண்டிருந்தார். சாப்பாட்டு மேசையிலிருந்த தின்பண்ட ஜாடியைப் பார்த்ததும், தேவிக்கு நாவில் எச்சில் ஊறியது. தின்பண்டம் சாப்பிடும் ஆசையில், அவசர அவசரமாக ஜாடியைத் திறந்து, கையை உள்ளே விட்டாள்.

    தின்பண்டம் கையில் கிடைத்தவுடன், கையை ஜாடியிலிருந்து வெளியே எடுக்க முயற்சித்தாள். ஆனால், அவளால் கையை வெளியே எடுக்க முடியவில்லை. திரும்ப திரும்ப முயற்சி செய்தும் பலனில்லாததால், அவளை பயம் தொற்றிக் கொண்டது. "ஓ" வென்று அழ ஆரம்பித்தாள்.

        தேவியின் அழுகுரல் கேட்டு அவள் அம்மா பதை பதைப்புடன் ஒடி வந்தார். தேவியின் கை மாட்டியிருப்பதையும், அவள் பயத்தில் அழுவதையும் பார்த்த அவர், "பயப்படாதே! கையை வெளியே எடுத்துவிடலாம்" என்று ஆறுதல் கூறினார். கையை எப்படி வெளியே எடுக்கலாம் என்று சிந்தித்த போது, அவருக்கு ஓர் யோசனை வந்தது.

        ஓடிச்சென்று, திரவ சவர்க்காரத்தை கொண்டு வந்து, அவள் கை மீது ஊற்றினார்.  பின்னர், தேவியின் கையை மெதுவாக வெளியே இழுத்தார். கை வெளியே வந்தது. தேவி, ஆனந்தத்தில் தன் அன்னையைக் கட்டி அணைத்தாள். "ஆத்திரக்காரனுக்கு புத்தி மட்டு" என்ற பழமொழி அவளுக்கு ஞாபகம் வந்தது. அன்று முதல், எந்தச் செயலை செய்தாலும் யோசித்து செயல்பட வேண்டும் என்று தேவி கற்றுக் கொண்டாள்.